Մի օր, մի տղա ում անունը եղել էր Նիկոլ, և նա 6 տարեկան էր: Մի օր նա ուղակի նստած նայում էր նրա սիրելի մուլտը, իսկ այդ մուլտը անվանումը եղել էր Պոկեմոններ և հետո հեռուստացույցը պայթեց, և, մի ապակիի կտորը մտավ Նիկոլի աչքի մեջ: Նիկոլը սկսեց ցավից լացել և գոռալ հետո, որ թարթեց տեսավ, որ աչքը ել չէր ցավում: Ոչ մի ապակիի կտոր չկար բայց նա տանը չէր: Հետո նա հասկացավ որ նա նրա սիրելի մուլտում էր և սկսեց քայլել դեպի մարդիկ: Մի ժամ քայլելուց հետո նա տեսավ նրա սիրելի մուլտի հերոսներին և ասաց.
-Հեյ ես ստեղ եմ վերջապես գտել եմ մարդկանց
Բայց հետո այդ հերոսը ում անունը Սատոսի Թադզիրի էր նրան տեսավ և ասաց.
-Հեյ ինչե՞ս դու այս անտարում անում, արի ես քեզ իմ տուն տանեմ
ԵՎ Նիկոլը գնաց Սատոսի հետևից
ԵՎ նրանք գնացին Սատոսի տուն, և Նիկոլը նրան պատմեց,ինչ եղել էր: Հենց Սատոսը ուզում էր մի բան ասել Նիկոլի աչքը նորից սկսեց ցավալ և, ելի թարթելուց հետո նա, էլի ուրիշ տեղում էր հայտնվել: Նա հասկացավ որ արդեն ուրիշ մուլտում էր որի անվանումը եղել էր Գրավիթի ֆոլզ, հետո նա ելի տեսավ գլխավոր հերոսներին և, ելի աչքի ցավ ամեն անգամ, որ տեղափոխվում էր ուրիշ մուլտ հենց տեսնումեր մարդկանց նրան, ելի տեղափոխում էր և, մի օր նա տեսավ լույսը, և գնաց նրա հետևից հետո նա արդնացավ։ Ստացվեց, որ, այն ապակիի կտորի պատճառով նա ընկել էր կոմա և հետո ամեն նրա երազում, նա ելի հայտնվում էր նրա սիրելի մուլտերում
Ռոբերտ Հակոբյան 